Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως, έτσι λένε.
Νόμιζα πως σχεδόν όλα είναι επαναλήψεις. Ίδια συναισθήματα, διαφορετικές καταστάσεις.
Όμως η απόσταση αυξομειώνεται, το βάθος μεγαλώνει, οι συνθήκες αλλάζουν, τα χρόνια περνάνε κι όμως το συναίσθημα μένει το ίδιο. Μόνο που κάθε φορά, δεν έκανα το ίδιο λάθος.
Δεν βιάστηκα ξανά. Δεν είπα πράγματα που δεν εννοούσα, ούτε ξέχασα να πώ όσα στ' αλήθεια ήθελα.
Και κάθε φορά γινότανε πιο ξεχωριστό. Το ίδιο το άτομο γινόταν πιο ξεχωριστό. Για μένα. Κάθε πρόσωπο που θυμάμαι δεν μοιάζει με το δικό σου.
Και ίσως πάλι έρθει η επανάληψη αλλά δεν θέλω να διαλέξω να την ξαναζήσω. Δε θέλω να την ξαναζήσω.
Θέλω να σου δώσω τα πάντα για όσο είσαι δίπλα μου και να σου πώ ένα “σ'αγαπώ” λίγες στιγμές πριν τελειώσει.
Έτσι παίρνω ανάσα, ζωή και συνεχίζω. Μετά από εμάς δεν υπάρχει επανάληψη αν δεν το θελήσω εγώ.
